Gül Ve Ben - Nurullah Genç

Gül Ve Ben - Nurullah Genç

Gül ve Ben – Nurullah Genç

Kan ve gözyaÅŸlarıyla beslenen çağımızda, ÅŸerha ÅŸerha çatlamış çorak topraklarımıza bir rahmet gibi YaÄŸmur düÅŸtü önce...

Ve çiçeklerin adını unuttuÄŸumuz bir zamanda Gül ve Ben geldi...

Renksiz kokusuz naylon çiçeklere gül adını koyduÄŸumuz bir zamanda, bülbüllerin sustuÄŸu, gülzarın tarûmar olduÄŸu bir zamanda. YaÄŸmur'la yıkanmış topraklarımıza gül dikmeye geldi Nurullah Genç...

Ve gördük ki, 'Gül, YaÄŸmur'un bir sonraki adıdır'...

gül sesleri geliyor her yer duâ ve niyâz

açtı gök kapısını yerde çiÄŸ taneleri

adımları parıltı, alınları bembeyaz

dağılıyor evrene gülün mestâneleri

sen ki, en büyük Gül’sün, en çok gülü seversin

söyle bahçıvanına, bir gül de bana versin